Dziś przedstawię Państwu szczególną praską postać, jednego z najwybitniejszych pedagogów i wychowawców XX wieku – Kazimierza Lisieckiego popularnie nazywanego „Dziadkiem”. Urodził się 9 lutego 1902 r. w Żbikowie (jest to dzisiejsza dzielnica podwarszawskiego Pruszkowa). Niestety trudne czasy I wojny światowej doświadczyły go okrutnie. Ojciec został zesłany w głąb Rosji a matka umarła na panujący wszechobecnie tyfus. Kilkunastoletni Kazimierz jako sierota trafił do jednej z działających burs prowadzonych przez Radę Główną Opiekuńczą (była to polska organizacja charytatywna działająca w okresie pierwszej i drugiej wojny światowej). Najpierw do ośrodka położonego w Żbikowie a następnie w Warszawie przy ul. Wielkiej 35 [obecnie ul. Poznańska 15]. Projekt dofinansowny ze środków m.st. Warszawy – Stołecznego Konserwatora Zabytków.

Ludzi, którzy mieli wpływ na kształt i wygląd naszej Warszawy jest bez liku. Architekci, urbaniści, liderzy, wizjonerzy. O niektórych z nich można mówić dużo i długo, ale są wśród nich też tacy, którzy pozostają frapującą zagadką. Znacie kawałek naszego miasta zwany Nową Pragą? Ukształtowany, zaplanowany 160 lat temu? A wiecie kto go stworzył? Jeszcze do niedawna tak w sumie znane było jedynie jego imię i nazwisko, a dziś już na przykład wiemy, że urodził się w miejscowości oddalonej niemal pół tysiąca kilometrów stąd. Chcecie poznać więcej informacji o założycielu Nowej Pragi? Zostańcie z nami – dziś będzie o Konopackim. Ksawerym Konopackim. Projekt dofinansowany ze środków m.st. Warszawy – Stołecznego Konserwatora Zabytków.

Jedna ze skromniejszych praskich ulic upamiętnia Helenę Rzeszotarską. Kim była owa postać? Co ma wspólnego z jednym z praskich liceów? I dlaczego właśnie tu ma swoją ulicę? Zostańcie z nami. W dzisiejszych czasach pewnie trudno jest wyobrazić sobie Warszawę, w której ponad połowa kobiet nie potrafiła czytać ani pisać. Jednak na przełomie XIX i XX wieku taka właśnie była rzeczywistość. Spis z 1897 r. ujawnił w Warszawie blisko 42% analfabetów wśród mężczyzn i aż 53% wśród kobiet. Marginalna liczba szkół elementarnych pozwalała podjąć naukę ok 11 000 dzieci, co w stosunku do liczby mieszkańców Warszawy stanowiło zaledwie 1,5%. Zachowany spis szkół z tego okresu wskazuje, że większość z nich i tak funkcjonowała głównie na terenie lewobrzeżnej Warszawy. A jak było wówczas na Pradze? Istniało tu kilka zaledwie szkół publicznych i prywatnych. Jedną z nich, z myślą o edukacji dziewczyn, założyła wówczas trzydziestoletnia właśnie Helena Rzeszotarska. Projekt dofinansowny ze środków m.st. Warszawy – Stołecznego Konserwatora Zabytków.

W dzisiejszej części przypomnimy postać słynnego dyrektora warszawskiego ZOO i jego żony. Antonina i Jan Żabińscy opiekowali się Ogrodem Zoologicznym w Warszawie w latach 1929–1951. Antoni w 1929 r. został drugim dyrektorem warszawskiego Ogrodu Zoologicznego. Zastąpił na tym stanowisku zmarłego rok wcześniej Wenantego Burdzińskiego, który od 1925 roku podejmował działania na rzecz otwarcia miejskiego ogrodu zoologicznego. Projekt dofinansowny ze środków m.st. Warszawy – Stołecznego Konserwatora Zabytków.

170 lat temu rozpoczyna się warszawska historia, przyjemnie pachnąca czekoladą, i która trwa do dziś – w 1851 roku Karol Wedel otworzył swoją pierwszą własną cukiernię przy ul. Miodowej. Wkrótce to nazwisko stało się symbolem, marką, słodką cząstką historii chyba każdego mieszkańca naszego kraju. Dziś przypomnimy sobie dzieje czekoladowego imperium Wedlów, a także odwiedzimy kilka miejsc związanych z tą niezwykłą firmą. Jesteście gotowi na słodką podróż po naszym mieście? Projekt dofinansowany ze środków m.st. Warszawy – Stołecznego Konserwatora Zabytków.

Praga to część Warszawy, którą filmowcy wielokrotnie wybierali na miejsce realizacji swoich dzieł. W dzisiejszym odcinku odwiedzimy kilka miejsc związanych z bardziej i mniej znanymi produkcjami filmowymi. Czy Praga dobrze w nich zagrała? Czy były to dłuższe sekwencje, czy może jedynie epizody? Zapraszamy do oglądania. Projekt dofinansowany ze środków m.st. Warszawy – Stołecznego Konserwatora Zabytków. Wykorzystano zdjęcia z prywatnego archiwum Wandy Pater przedstawiające scenografię do filmu Pianista R. Polańskiego.

Sto lat temu w tym niepozornym domu u zbiegu Floriańskiej i Jagiellońskiej zamieszkała grupa starszych osób. Wszyscy dookoła mówili o nich jedno: prawdziwi bohaterowie, a gdy spotykali ich na sąsiednich ulicach kłaniali im się w pas. Pisano o nich w prasie, przysyłano prezenty. Kim byli owi ludzie? Dlaczego akurat z tym miejscem związali swój los? Będzie nam miło jeśli zostaniecie z nami i posłuchacie tej krótkiej opowieści. Projekt dofinansowany ze środków m.st. Warszawy – Stołecznego Konserwatora Zabytków.

Cześć. Znajdujemy się nad Wisłą, gdzie możemy podglądać trwającą budowę mostu pieszo-rowerowego. Połączy on dwa brzegi Warszawy na wysokości ulicy Karowej na Powiślu i Okrzei na Pradze. Ale spokojnie, dziś nie będziemy mówić o tym moście, ale o jego przodkach – mostach, które tu kiedyś stały. Tak, tak, nie przesłyszeliście się. Przypomnimy sobie aż cztery takie konstrukcje. Nie betonowe, nie stalowe… Ciekawi? Zaczynamy! Projekt dofinansowany ze środków m.st. Warszawy – Stołecznego Konserwatora Zabytków.

Rozległa część Pragi, od Dworca Wileńskiego, przez plac Hallera aż po ulicę Starzyńskiego nazywana jest Nową Pragą. Taką informację znajdziemy np. na tabliczkach adresowych. Okazuje się jednak, że to, delikatnie mówiąc, spore nadużycie. Zostańcie z nami – dziś poszukamy prawdziwej Nowej Pragi. Projekt dofinansowany ze środków m.st. Warszawy – Stołecznego Konserwatora Zabytków.

W XIX wieku w Europie odnotowano kilka pandemii ciężkiej, śmiertelnej choroby cholery – każda z nich dotykała także ziemie polskie, w tym Warszawę. Smutną pamiątką po nich były cmentarze, zwykle zakładane daleko od zabudowań. Jeden z nich powstał na terenie Golędzinowa w latach 1872-1873. Cmentarz co prawda nie zachował się, ale zachowała się po nim wyjątkowa pamiątka. Jest jednak niezwykle trudno dostępna. Najłatwiej, choć na krótko, jest ją zobaczyć z okien pociągu. My jednak spróbujemy się do niej dostać. Projekt dofinansowany ze środków m.st. Warszawy – Stołecznego Konserwatora Zabytków.

W wyniku tej gry ludzie potrafili stracić nie tylko spore sumy pieniędzy, ale także mogli poczuć się jak typowy frajer. Dziś przybliżymy sobie grę w trzy karty – grę chyba najbardziej kojarzoną z warszawską Pragą. Pytanie, czy słusznie? Projekt dofinansowany ze środków m.st. Warszawy – Stołecznego Konserwatora Zabytków.

Ściany budynków pokryte muralami, czyli malowidłami, nierzadko dużych rozmiarów, znajdziecie w wielu miastach w Polsce i na świecie. Ta znajdująca się za moimi plecami – w Warszawie, u zbiegu ulic Targowej i Ząbkowskiej, jest jednak wyjątkowa. Po pierwsze jest ogromna, ma jakieś 20 na 60 metrów. Po drugie: historia umieszczania na niej murali jest zaskakująco długa, bo sięga niemal połowy ubiegłego wieku. Dziś dowiecie się, nie tylko ile takich malowideł zostało tu umieszczonych przez te kilka dekad, ale i co prezentowały, a właściwie… reklamowały… Zapraszamy! Projekt dofinansowany ze środków m.st. Warszawy – Stołecznego Konserwatora Zabytków.