Dziś porozmawiamy sobie, a właściwie podsumujemy nasze dotychczasowe spotkania. Nasz podcast ma taką nazwę, która trochę podsumowuje całość, czyli „Nie jesteś sam – pierwsza pomoc psychologiczna”. To stwierdzenie „nie jesteś sam” niech będzie tutaj kluczem.   Chciałyśmy porozmawiać o tym, co zrobić, kiedy czujesz się trochę inny niż rówieśnicy. Z różnych względów możesz czuć się mniej akceptowany – być może korzystasz z usług psychologicznych, jesteś w stanie jakiegoś kryzysu psychicznego, czujesz się nieakceptowany przez resztę rówieśników lub z jakiegoś innego powodu masz poczucie, że trochę odstajesz. Boisz się, że zostaniesz odrzucony, osądzony, i nie wiesz, jak sobie z tym poradzić.   Możesz mieć poczucie, że jesteś gorszy od innych, że jesteś niewystarczający, ponieważ przeżywasz pewne trudności. Możesz też czuć się samotny w tych swoich trudnościach. To może być związane z diagnozą zdrowotną, którą otrzymałeś, z problemami emocjonalnymi, trudnościami w twoich relacjach czy po prostu ze stresem i presją. W takich chwilach łatwo jest uwierzyć, że to ty przeżywasz swoje problemy i że nikt cię nie rozumie.   Jednak chciałybyśmy właśnie dzisiaj ci powiedzieć, że nie jesteś z tym sam.…

Dziś będziemy mówić o lęku o strachu. No właśnie, jeśli paraliżuje mnie strach, to teraz: czym się różni lęk od strachu? To jest jedno, aczkolwiek tutaj takie proste rozróżnienie wcale nie będzie, ale Agnieszko, no właśnie, jeśli paraliżuje mnie strach, co robić? No właśnie, myślę, że najpierw trzeba byłoby dobrze zrozumieć swoje emocje, które są taką naturalną reakcją naszego organizmu na coś, co postrzegamy jako jakiegoś rodzaju zagrożenie. Czasami nie zdajemy sobie sprawy, że nasze ciało wysyła sygnały o tym, że się boimy. Możemy go odczuwać w ciele na różne sposoby: to może być silne kołatanie serca, przyspieszony oddech, ścisk w żołądku, pocenie się, drżenie rąk albo napięcie w mięśniach. Możesz też czuć pewne inne emocje. Możesz czuć się przytłoczony, czuć pewien niepokój, napięcie, bezradność, tak jakby coś cały czas nad tobą wisiało. Dodatkowo, w twojej głowie może pojawiać się bardzo duży natłok myśli, które nie dają ci spokoju. Co chwilę możesz wracać myślami do przeszłych sytuacji albo rozmyślać o tym, co może się wydarzyć. Czasami trudno jest skupić…

Witamy serdecznie w cyklu podcastów „Nie jesteś sam. Pierwsza pomoc psychologiczna”, teraz dla całego miasta wita was dr Ewa Odachowska-Rogalska oraz dr Agnieszka Siedler. Dziś porozmawiamy sobie o przemocy rówieśniczej i cyberbullyingu, czyli tej formie przemocy, która ma miejsce również nie w takim bezpośrednim wymiarze, ale również w jego formach pośrednich. Na początku wyjaśnimy, czym jest w ogóle przemoc jako taka, już bez aspektu czy elementu rówieśniczego. Wiadomo, że przemoc rówieśnicza to przemoc wśród dzieci, wśród rówieśników. Natomiast czym w ogóle jest przemoc? Jak można tego rodzaju zjawisko skategoryzować? To jest sytuacja, w której dziecko bądź nastolatek doświadcza krzywdy, przykrości wskutek działań innych osób, które są celowe. Możemy mieć różne formy przemocy. Na przykład przemoc fizyczną: sytuację, gdy dziecko jest popychane, szarpane, kiedy niszczona jest jego własność, kiedy jest bite, uderzane. Możemy mieć również psychiczną formę przemocy – to będą wszystkie takie zachowania dotyczące wyzwisk, przezywania, ośmieszania drugiej osoby, szantażowania. W przypadku przemocy cechą bardzo charakterystyczną jest pewna nierównowaga sił. Zazwyczaj osoba stosująca przemoc, czyli ta,…