Dziś będziemy mówić o lęku o strachu. No właśnie, jeśli paraliżuje mnie strach, to teraz: czym się różni lęk od strachu? To jest jedno, aczkolwiek tutaj takie proste rozróżnienie wcale nie będzie, ale Agnieszko, no właśnie, jeśli paraliżuje mnie strach, co robić? No właśnie, myślę, że najpierw trzeba byłoby dobrze zrozumieć swoje emocje, które są taką naturalną reakcją naszego organizmu na coś, co postrzegamy jako jakiegoś rodzaju zagrożenie. Czasami nie zdajemy sobie sprawy, że nasze ciało wysyła sygnały o tym, że się boimy. Możemy go odczuwać w ciele na różne sposoby: to może być silne kołatanie serca, przyspieszony oddech, ścisk w żołądku, pocenie się, drżenie rąk albo napięcie w mięśniach. Możesz też czuć pewne inne emocje. Możesz czuć się przytłoczony, czuć pewien niepokój, napięcie, bezradność, tak jakby coś cały czas nad tobą wisiało. Dodatkowo, w twojej głowie może pojawiać się bardzo duży natłok myśli, które nie dają ci spokoju. Co chwilę możesz wracać myślami do przeszłych sytuacji albo rozmyślać o tym, co może się wydarzyć. Czasami trudno jest skupić…

Dziś porozmawiamy sobie o takim trudnym słowie. Słowie pewnie wszystkim znanym, zjawisku pewnie wszystkim znanym. Słowo trochę czasem może mniej albo może trudniejsze. Chodzi o szeroko pojętą motywację do działania, ale znaną pod pojęciem ”prokrastynacji*” – czyli taką tendencję do odkładania na później, mimo że wiemy, że coś powinniśmy zrobić. Zwłaszcza że często mamy świadomość negatywnych konsekwencji tego, że nic nie robimy. I to jest chyba coś, z czym najgorzej sobie radzić. W okresie dorastania, czyli w takim okresie, w którym wy teraz jesteście albo we wczesnej dorosłości, prokrastynacja może być szczególnie częsta ze względu na niektóre wyzwania rozwojowe, wyzwania emocjonalne, wyzwania takie wynikające z kontekstu środowiska. No i dzisiaj porozmawiamy sobie o tym: po pierwsze, dlaczego tak robimy, a po drugie, co z tym zrobić.   To jest takie pierwsze pytanie: skąd się bierze prokrastynacja? Dlaczego prokrastynujemy?  Takie psychologiczne mechanizmy, które leżą u podłoża, mogą być różne. Z jednej strony mogą wynikać z braku motywacji do działania. Czasem dorośli nazywają to lenistwem, ale my byśmy tutaj nie szły w tym kierunku. Bo chodzi tutaj o motywację taką, której  trochę jakoś za mało. Czyli…