Dziś będziemy mówić o lęku o strachu. No właśnie, jeśli paraliżuje mnie strach, to teraz: czym się różni lęk od strachu? To jest jedno, aczkolwiek tutaj takie proste rozróżnienie wcale nie będzie, ale Agnieszko, no właśnie, jeśli paraliżuje mnie strach, co robić? No właśnie, myślę, że najpierw trzeba byłoby dobrze zrozumieć swoje emocje, które są taką naturalną reakcją naszego organizmu na coś, co postrzegamy jako jakiegoś rodzaju zagrożenie. Czasami nie zdajemy sobie sprawy, że nasze ciało wysyła sygnały o tym, że się boimy. Możemy go odczuwać w ciele na różne sposoby: to może być silne kołatanie serca, przyspieszony oddech, ścisk w żołądku, pocenie się, drżenie rąk albo napięcie w mięśniach. Możesz też czuć pewne inne emocje. Możesz czuć się przytłoczony, czuć pewien niepokój, napięcie, bezradność, tak jakby coś cały czas nad tobą wisiało. Dodatkowo, w twojej głowie może pojawiać się bardzo duży natłok myśli, które nie dają ci spokoju. Co chwilę możesz wracać myślami do przeszłych sytuacji albo rozmyślać o tym, co może się wydarzyć. Czasami trudno jest skupić…

Witamy serdecznie w cyklu podcastów „Nie jesteś sam. Pierwsza pomoc psychologiczna”, teraz dla całego miasta wita was dr Ewa Odachowska-Rogalska oraz dr Agnieszka Siedler. Dziś porozmawiamy sobie o przemocy rówieśniczej i cyberbullyingu, czyli tej formie przemocy, która ma miejsce również nie w takim bezpośrednim wymiarze, ale również w jego formach pośrednich. Na początku wyjaśnimy, czym jest w ogóle przemoc jako taka, już bez aspektu czy elementu rówieśniczego. Wiadomo, że przemoc rówieśnicza to przemoc wśród dzieci, wśród rówieśników. Natomiast czym w ogóle jest przemoc? Jak można tego rodzaju zjawisko skategoryzować? To jest sytuacja, w której dziecko bądź nastolatek doświadcza krzywdy, przykrości wskutek działań innych osób, które są celowe. Możemy mieć różne formy przemocy. Na przykład przemoc fizyczną: sytuację, gdy dziecko jest popychane, szarpane, kiedy niszczona jest jego własność, kiedy jest bite, uderzane. Możemy mieć również psychiczną formę przemocy – to będą wszystkie takie zachowania dotyczące wyzwisk, przezywania, ośmieszania drugiej osoby, szantażowania. W przypadku przemocy cechą bardzo charakterystyczną jest pewna nierównowaga sił. Zazwyczaj osoba stosująca przemoc, czyli ta,…

Witamy ponownie w cyklu podcastów „Nie jesteś sam. Pierwsza pomoc psychologiczna”, teraz dla całego miasta. Wita was dr Ewa Odachowska-Rogalska oraz dr Agnieszka Siedler. Co może zrobić rodzic dziecka, które się boi? Jak rozpoznać, że ten lęk, ten strach, jest już nieadekwatny? Kiedy staje się problemem? To, że dziecko się boi, jest czymś zupełnie naturalnym. Każdy człowiek odczuwa lęk, strach. W pewnym stopniu i odpowiednim nasileniu jest on nam potrzebny, pomaga nam podejmować różne działania. Dzieci od wczesnych etapów życia uczą się, jak rozpoznawać sytuacje, których należy się bać, i których nie trzeba się bać. To znaczy, że nie powinniśmy przede wszystkim obawiać się lęku. Dorośli często obawiają się lęku u swoich dzieci. Tego, że dziecko będzie się bało. I zaczynają dokładać wszelkich starań, żeby dzieci się nie bały. „Jeśli się boisz, nie będziemy tam chodzić, będziemy omijać pewne miejsca, unikać pewnych bajek”. Dziecko nie przeżywa lęku, a przez to nie może go oswoić i nauczyć się, jak sobie z nim radzić. To…

Witamy serdecznie w trzecim odcinku drugiego cyklu podcastów “Nie jesteś sam – pierwsza pomoc psychologiczna”, teraz dla całego miasta. Wita was dr Ewa Odachowska-Rogalska oraz dr Agnieszka Siedler. Jesteśmy w drugim cyklu, czyli cyklu dla rodziców i tym razem spotykamy się, żeby porozmawiać o uzależnieniach behawioralnych, o uzależnieniach, które są nazywane również cyfrowymi. Czyli jak rozpoznać to, kiedy mogą być one dysfunkcyjne, kiedy one będą aktywnie wpływać na rozwój i kiedy tak naprawdę udać się też dzieckiem do specjalisty? Jeśli w ogóle uznamy, że będzie taka pomoc potrzebna. Ale na początek może porozmawiamy sobie w ogóle o tym, czym jest cyberuzależnienie? Czym jest tego rodzaju sytuacja i w jaki sposób rozpoznać, że już to jest korzystanie problemowe? Weźmy pod uwagę, że uzależnienie behawioralne to w jakiś sposób nadmierna, taka niekontrolowana potrzeba wykonywania pewnych czynności, które prowadzą do jakichś negatywnych skutków. Najczęściej w tym kontekście mówimy o urządzeniach elektronicznych, chociaż mogłoby być to również uzależnienie od innych czynności, na przykład od zakupów, tak jak dzieje się w przypadku osób dorosłych. Jeśli mówimy o uzależnieniach behawioralnych, to rzeczywiście faktycznie uzależnić można się…