Witamy ponownie w cyklu podcastów „Nie jesteś sam – pierwsza pomoc psychologiczna teraz dla całego miasta”. Witam Was jak zwykle doktor Ewa Dochowa Rogalska oraz doktor Agnieszka Siedler. Dziś porozmawiamy sobie o czymś, co jest bardzo trudnym tematem klinicznie, ale tym bardziej chciałybyśmy, żeby nauczyciele – jako profesjonaliści – poznali tutaj pewne niuanse, które mogą być pomocne w odpowiednim reagowaniu na problemy wynikające z zachowań autodestruktywnych. A zatem bardzo duży blok zachowań dzieci. Może na początek parę słów o tym, czym w ogóle jest autodestruktywność.  Autodestrukcyjność to cała masa różnych zachowań, w których w zasadzie, mówiąc takim dużym uproszczeniem, możemy mówić o tym, że wyrządzamy sobie krzywdę. Teraz możemy to zrobić w sposób bezpośredni bądź pośredni. Jeśli wprowadzimy taki najbardziej intuicyjny, ale też najczęstszy podział zachowań autodestruktywnych, czyli takich, w których człowiek próbuje pośrednio bądź bezpośrednio zrobić sobie krzywdę, to jest to ten podział, który pokazuje na pewne zachowania mające intencję bądź uprawdopodobnienie takiej sytuacji, w której, pomimo tego, że nie chcemy świadomie tej krzywdy sobie wyrządzać, to mimo wszystko nasze ciało na przykład takiej krzywdy doznaje. A więc najprostszy…